Animacja modelu 3d
Zdjęcia wraku
Zabytki z wraku
Wrak F53.3 (W-25) to pozostałości 3-masztowego żaglowca, zbudowanego z dębiny, o długości ponad 29 metrów i szerokości 9 metrów. Szacunkowa pojemność (nośność) jednostki wynosi najmniej 150 łasztów (300 ton). Wrak odbiega swym kształtem od najczęściej spotykanych podwodnych stanowisk archeologicznych z Zatoki Gdańskiej. O ile w większości przypadków są to owalne usypiska piasku, kamieni lub drewnianych elementów konstrukcji, to w przypadku W-25 mamy do czynienia z czytelnym obrazem konstrukcji statku żaglowego zagłębionego w piaszczystym dnie. Część dziobowa wystaje ponad dno na wysokość ponad 1,2 metra, a zachowane fragmenty obu burt obniżają się w kierunku częściowo zniszczonej rufy.
więcej
Wrak został odkryty w 1982 roku przez płetwonurka inż. Pawłowskiego.
Zalega na zachód od wejścia do portu gdańskiego na głębokości około 3 metrów, 280 metrów od brzegu na wysokości Nowego Portu.
Badania obiektu archeolodzy z NMM rozpoczęli w roku 1982. Założona została siatka pomiarowa obejmująca całe stanowisko, wykonano dokumentację rysunkową oraz fotograficzną, przeprowadzono eksplorację wraku z użyciem eżektorów powietrznych. Archeolodzy NMM powrócili na stanowisko w latach 1993–1995 w celu dalszego rozpoznania detali konstrukcji obiektu oraz zbadania rejonu wokół konstrukcji. Podwodne badania inwentaryzacyjne wraka przeprowadzono w latach 2006 i 2015.
Jednostkę zbudowano w latach 50. lub 60. XVIII wieku. Drewno użyte do budowy pochodzi z terenów północnej Polski.
Z wraka pozyskano ponad 1000 zabytków, wśród których znajdują się: liczne fragmenty fajansowych naczyń, fajki gliniane, elementy osprzętu statku, rzeczy osobiste marynarzy, klepki beczek, buty skórzane oraz kabestan. W gnieździe grotmasztu natrafiono na szwedzką monetę o wartości 1 öre, na której widnieje rok 1731.
Zdjęcia z badań
Strona "Wirtualny Skansen Wraków Zatoki Gdańskiej" (www.wsw.nmm.pl) powstała w ramach projektu naukowo-badawczego "Wirtualny Skansen Wraków Zatoki Gdańskiej. Ewidencja i inwentaryzacja podwodnego dziedzictwa archeologicznego" współfinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.